Oniki Durak – Ali Aksoy (Şenlik Yolu Şiir)

Oniki Durak

Göğün burçlarında gezdim yürüdüm,
Can veren adıma güneş dediler,
Kıssa oldum halka, dilde eridim,
Bazı zamanlarda Şamaş dediler

**

Yengeçte en yüksek makama geldim,
Yanıma anayı, oğulu aldım,
Işıdım aşk ile kalpleri deldim,
Ebedi gözlerde kamaş dediler

Aslan oldum anda bir yana gittim,
Ne var ne yok ise kavurup attım,
Kırmızı perdenin ardında yattım,
İn de şu meydana güreş dediler

Başakta kadına aşık ettiler,
Bir devir devrana beşik ettiler,
Nimet sofrasına yılan attılar,
Yaklaşma yılana yavaş dediler

O vakit duruldum, dengeye geldim,
Bir kalp hırsızına divane oldum,
Gün be gün içtikçe kendimi saldım,
Ecelin yakındır sarhoş dediler

Bu şahin bakışlı kahırlı imiş,
Akrebin yuvası mühürlü imiş,
Ölüm öpücüğü zehirli imiş
Gel bu cehenneme yanaş dediler

Gerdiği yay ile oku sapladı,
Masmavi gökleri hüzün kapladı
“Her kral bu mevsim ölüdür” dedi
Böyle sevdiceğe kalleş dediler

Ben öldüm yerime evladım geçsin,
Krala yakışan yolları seçsin
O güneşin oğlu kaderi açsın,
Bir körpe oğlaksın dolaş dediler

Ben güneş oğluyum intikam vakti,
Babamı öldüren azabım çekti,
Boşaldı göklerden su seller aktı,
Yeter bu ızdırap yetiş dediler

Dirilttim balığı birlikte yüzdüm,
Denizler boyunca sınırı çizdim
Yemyeşil diyara adımı yazdım
Sen Hızır ilyassın ne hoş dediler,

Yol alsın gemiler sefer ayıdır,
Koç başlı cengaver nefer ayıdır,
Evlen dolunayla haber ayıdır,
Toy, düğün kılalım sen coş dediler

Boğa boynuzuyla yarılsın toprak,
Gücüm yerindedir kaderim parlak,
Sekizden biriyim taşıdığım pak,
Cümle can güneşe yoldaş dediler

Krallık kaderim açık seçiktir,
Ademi var ettim özü balçıktır
İkiz evlat verdim elim açıktır
Habille Kabile kardeş dediler

**

Temmuzda yükselip tahta oturdum,
On iki duraklı devran bitirdim,
Her cana ikramı verdim yetirdim,
Ali’ye secde et yaklaş dediler.

Şiir: Ali Aksoy