Tuğkan – Sokakta Depresyon
Şarkı tekrar edecek
Aynalar konuşmaz böyle günlerde karadırlar
Sayfalar açılmaz gözlerin
Çok çabuk dolar diye
Biliyorum kendimi kandıracağım yine bir şekilde
Kanacağım yine
İçime doğanlar
Teker teker karşımdalar
Mevsim normalinin üstünde
Sokakta depresyon
Yüzümde tanıdık bir acı var
Sokakta depresyon
Yüzümde eski bir ben var
Söz & Müzik: Tuğkan
Düzenleme: Tuğkan, Furkan Karadeniz
Elektrik & Akustik Gitar: Furkan Karadeniz
Bas Gitar: Semih Keçeci
Davul: Ali Berk Tekelioğlu
Mix & Mastering: Levent Büyük
Kayıt Asistanı: Çağdaş Şenel
Stüdyo: Studio 18
Yönetmen: Mustafa Köksalan
Görüntü Yönetmeni: Yunus Sayan
Edit & Color: Özgür Haci Kurt
Sizi istemeyen birisi için “kimse onu benim kadar sevemeyecek” demenizin hiçbir önemi yok çünkü sizin verdiğiniz dünya dolusu sevgi, başkasının verdiği ufacık sevgiden daha değersiz.. Ve kıymetlenmeyecek.. Üzgünüm dostlarım..
Tuğkan’ı, birilerini kaybettiğimiz için dinlemiyoruz aslında. Kaybettiklerimizi bu kadar güzel dile getirdiği için dinliyoruz. Bakıyorum da yine çok güzel kaybetmişiz.
“Kusura bakma seni unutamadım.” sonra
“Beceremedim özür dilerim.”
Şimdi ise “Biliyorum kendimi kandıracağım yine bir şekilde…”
Neden hep vazgeçmek ister insan ama asla beceremez sadece kendini avutur ve onun yokluğuna alışır.. Zaman buna alıştırır. 🌜
Gelecek kaygıları, sınav stresi ,hastalıklar,dost kazıkları ,sonu kötü biten aşklar ,savaşlar ,ekonomik krizler.. ne güzel sığdırılmış bu şarkıya insanların yılmış ruh halleri
Klibi dikkatle izledim ve şöyle düşünce geldi aklıma. Tüm klip boyu farklı yüzler, farklı yaş aralığında insanlar gördük. Hepsinin yüzünde de “donuk” bir ifade. Hergün acele ile geçiyoruz bu insanların yanından kiminin yüzüne dikkatle bakıyoruz, kimi zaman ise kafamız önümüzde yürüyüp geçiyoruz. Oysa hepimiz kendimizi bildiğimiz kadar dertliyiz. Aile derdi, sevgili, arkadaş ihaneti derken unutup geçiyoruz zamanın aktığını. Klip bunu anlatmaya çalışmış biraz da, bir de sanki şu dönemi anlatmaya da çalışmış – ekonomik kriz, savaş, evine ekmek götürmeye çalışan insanlar, kitap alayım, üniversite parası vereyim, yurt parasın yetiştireyim diyen gençlerin savaşı. Ne kadar tuhaf dimi bunca düşünce içinde “kendimizi, hayallerimizi” düşünmeye zamanımız kalmıyor ve çürüyüp gidiyoruz tek tesellimiz de “Biliyorum kendimi kandıracağım yine bir şekilde” oluyor. Kendimizi gördüğümüz o anda ise sokağa koşuyoruz depresyonlu halimizle. Bir nebze iyi gelsin diye belki de bu yüzden “Sokakta Depresyon” kim bilir 🙂
”Ne bir bekleyenim, ne bir sevenim.
Sade bir müziğim, ve küllükte yanan son sigaram.
Ne hikmettir, sevgiden doğan sevgisizliğim.
Öylece kaldı başı boş şu kuytu yüreğim…”🌷🌷
Çocuğunun mürüvvetini gören anneler gibi gururluyum şu an. Şarkıların elimde, avucumda büyüyüp kocaman oldular sanki :’) iyi ki varsın ♡
Artık Tuğkan’ın şarkılarının altında buluşalım,yalvarırım.
Şarkılarında kendimi görüyorum. Senin Şarkılarının doldurduğu boşluğu kimse dolduramıyor. Zamanla gelişiyorsun ve gelişmeye devam edeceksin. Daha iyi işlere 💖
Tuğkan dinleyenlerle oturup bir araya gelsek 100 derdin 101 çözülecekmiş gibi..
Tuğkan sen efsanesin 🌸
Şarkıyı dinlerken, en değer verdiğim insanlarla yaşadığım o güzel anılar canlandı zihnimde..
Çok güzel günlerdi ama artık anılarda kaldı hepsi
