Ozan Ünsal – Boşa Çıktı
Şarkı tekrar edecek
Yıllardır okuduğum kitaplar boşa çıktı
Kimlere reis dedik hitaplar boşa çıktı
Boşa çıktı zor diye korkutulduğum yollar
Boşa çıktı davaya adak kıldığım yıllar
Bilmem nasıl hemderdim bu dertle başa çıktı
Başında ayak yalın sonunda baş açıktı
Yıllardır okuduğum kitaplar boşa çıktı
Delinmiş cebimden ecelim de düşmüş.
Unutulmuşum.
Bir çuval çamurum,
Adem’in yaratıldığı o kutsal membadan değil,
Halkapınar deresindeki tosbağaların
Üzerinde doğrulduğu,
Bir çuval çamurum;
Sanmayın insan…
Delinmiş cebimden ecelim de düşmüş
Yürüyorum.
Delinmiş cebimde taşıyorum bütün varımı,
Başım dik ve güven içinde,
Unutulmuşum.
Delinmiş cebimden bütün varım ve varlığım düşmekte.
Kutsal membanın çamurundan
Yaratılmış canlar
Nuh’un gemisine binememiş.
Halkapınar’a çakılmış mübarek gemi.
Tosbağaları kovarak
Çuval çuval çamurları göğe yükseltmişler oradan.
Bir çuval çamurum;
Sanmayın insan.
Ne beklersin?
Elbette hüsran.
Bir çuval çamurum, sanmayın insan
Tamamdır ömürüm, sanmayın noksan.
Tosbağadan kirliyim,
Tosbağalardan kutsal.
Önce kirlettiğim membanın
Çamurundan yarattırmışım kendimi Tanrıya,
Bir çuval çamurum.
