-Müteşabihat-
Has Bahça
Gün, güneş, ışık indi semanın yollarından,
Seke seke erişti evveliyn yıllarından
Bir kadr-ü inayettir, din-i kayyum içinde,
On iki direk dikti ağacın dallarından
Bu ağacın dalları gökleri kuşatmıştır,
Işık akar içinde Kevser’in kollarından
Mayalandı ilm-i ışk Adem hamuru ile,
Et kemik söz eyledi, konuştu dillerinden
Mevsim yağmurlarıyla yağınca Hind iline,
Taşıverdi köpükler o salih kullarından
Hakikati arayan kendinde bulur imiş,
Meğerki devşirirse bahçanın güllerinden
Bu bahça has bahçadır, ol yarin göyneğinde,
Ona giren el alır aşığın ellerinden
Has bahça kenarcadır ara tara bul onu,
Serçeşmesi coş eder bellidir hallerinden
Bu bahçanın ağacı çeşmenin yanındadır,
Kana kana iç artık tadınca ballarından
İyi kötü bir okur aşk ile esriyenler,
Yarin seyrine bakar perdenin tüllerinden
**
Teşbihin doğrusunu, Evvel Ahir Hak bilir
Ali manisin okur saçının tellerinden
Şiir kitabı devam ediyor…
