HATEM
Çokları hatemi, hitam bildiler,
De bakalım hoca nasıl bilirsin ?
Farz et ki, bir canı memur kıldılar,
Hemen inkar edip yolda kalırsın
Diyelim bir Nebi okur kitaptan,
Ne gelse söyledi yüce Çalaptan,
Yüz çevirmez misin böyle hitaptan,
Hem münkir, hem mücrim, müşrik olursun
Bu sebep bildiğin şeye güvenme,
Ara, sor, soruştur, hazıra kanma,
Rahman’ın dudağı kilitli sanma,
Olmaz deme baktın olmuş bulursun
Evvelce Yusuf’u böyle andılar,
Benzer meseleye benzer kandılar,
Hatemül enbiya hitam sandılar,
Sen de bu düzenden nasip alırsın
Dersin ki; nübüvvet buldu nihayet,
Var mı bir kanıtın, muhkem bir ayet ?
Sağlam dayanağın yok ise şayet,
Neden hiddetlenip öfke dolarsın ?
Atıp tutmalara kapalı kelam,
Dilerse vahyeder Allahü alem,
Onun sözlerine yetişmez kalem,
“Ol” deyi yazılsa sen mi silersin ?
Ezber okumanın olaydı adı,
Dört kitap inmeye ne gerek idi,
Farklı zamanlara farklı muradı,
Belki sen maksattan ayrı dilersin
Önyargı çukuru gayyadan derin,
Var taşla ezberi İblisten korun,
Ali’nin dediği olursa yarın,
Allah muhafaza kafir ölürsün
Şiir kitabı devam ediyor…
