Continued from:

KARINCA

Karınca yuvası önünde durdum,
Söyleştim biriyle duydu mu bilmem,
Binip de sırtına miraca vardım,
Bu aklu fikrine uydu mu bilmem

Eğer arar isen rabbi göklerde,
Nasıl duysun seni şu alçak yerde,
Hakkul yakin ile açıldı perde,
En yüce makama saydı mı bilmem

Her yer O’nu okur va’zı hikmette,
Her şey O’ndan imiş hükmü kudrette,
Ha karınca ha O şekli surette,
Beni seyran içre koydu mu bilmem

Ben mi konuşurum, O mu söyleşir,
Durmuşum darına vicdan eyleşir,
Zat-ı Sübhan ile mekan paylaşır,
Bu ceset bu aşka doydu mu bilmem

Yakin olan O’ldur kim yakin ola,
Şanı zikredene hep yakin kala,
Vesselam Sübhan’a edelim sala,
Ali bu dünyadan caydı mı bilmem…

Şiir kitabı devam ediyor…